Trans Mongolië Express - China
Door: Suze & Ruud
30 Oktober 2014 | China, Peking
Allemaal super bedankt voor jullie lieve en leuke reacties!
Tot Ulan Bator hadden we 6.552 km afgelegd. Het laatste 'stukje' bracht ons vanaf Mongolië naar Beijing, waar de Trans Mongolië Express eindige en we in totaal 7.661 km met de trein hadden afgelegd!
In China hebben we het reizen met de trein tussen de verschillende plaatsten overigens gewoon voortgezet, dus de kilometers lopen nog steeds op.
De grensovergang naar China was bijzonder want het spoor is 3,5 inch smaller. De oplossing hiervoor is dat de trein in een grote hal wordt gereden waar er andere wielen onder de trein komen. Elke wagon werd (met ons erin) apart opgetakeld en vervolgens rijden ze de oude onderstellen weg en komen er nieuwe voor in de plaats...fascinerend!
Beijing
Het verschil met Mongolië kon niet groter. Van totale rust en uitgestrekte natuur, waren we nu aangekomen in totale chaos (zoveel mensen bij elkaar hadden we nog nooit gezien) en alles is volgebouwd met gigantische gebouwen.
Onze zelf gefabriceerde citytrip bevatte de volgende onderdelen:
Verschillende parken waar met name vroeg in de ochtend ouderen aan het dansen, rekken (ze zijn heel lenig), badmintonnen of andere sporten aan het beoefenen waren. De volgende must see waren de hutongs: oude traditionele smalle straatjes, die ons uiteindelijk bij de Bell Tower en Drum Tower van Beijing brachten.
We bezochten het Olympisch park met 'the Water Cube' en 'the Bird's Nest' maar moesten op een afstandje blijven omdat er duizenden mensen liepen en er waarschijnlijk een evenement was. Ook bezochten we uiteraard de verboden stad en Tianmen square waar het bij beide enorm druk was.
De Chinese muur bezochten we bij Jinghaling, een relatief rustig deel wat verder van Beijing waar zowel oude als gerestaureerde delen muur bereikbaar zijn. Na een kabelbaan rit liepen we er 3 uur rond. De meeste stukken waren super steil en we wilden zoveel mogelijk zien dus met trillende spieren en heel voldaan kwamen we weer beneden.
Xi'an
Xi'an heeft een gezellig centrum met als hoogtepunt het Muslim Quarter met veel kleine straatjes en ontelbaar veel stalletjes waar je heerlijk kunt eten. Verscholen achter al deze stalletjes zijn een aantal straatjes die naar mooie tempels leiden. Hier hebben we heerlijk van de rust en de zon genoten. Ook heeft de stad nog een ouder stadsmuur met mooie parken daarnaast.
De stad Xi'an is leuk, maar waar we hier eigenlijk voor waren gekomen waren de 'Terracotta Warriors': Een archeologische vondst van 9099 terracottafiguren die als grafgiften zijn meegegeven aan de eerste keizer van China, Qin Shi Huangdi. Het Terracottaleger is geleidelijk aan bedekt met een drie meter dikke zandlaag. Zo heeft het leger 2200 jaar onder de grond gelegen. Een boer stuitte op een paar potten toen hij een put wilde graven en dit had deze enorme opgraving tot gevolg.
Zhangjiajie en Wulingyuan National Park
De route naar het park was al mooi en daar aangekomen begonnen we uiteraard met de weg kwijt te raken. Dit was gelukkig van korte duur en al gauw begonnen we aan een klim van 1,5 uur die zou leiden tot een route van 100 minuten en een daling van een uur (dit als extra op de route die degene van het hotel voor ons had uitgestippeld voor de eerste dag). Het bleek een behoorlijke beproeving met meer dan 3000 treden maar het was de uitzichten zeker waard. Prachtige hoge spitse rotsen waar delen van 'Avatar' opgenomen zijn. Eenmaal beneden (3,5 uur later) begonnen we aan de route die ook meer dan 3000 treden bevatte. Het deel met de trappen was heerlijk rustig maar de delen die je ook met de bus kon bereiken waren enorm druk en de Chinezen zijn heel goed in dringen om een plaatsje of om erdoor te kunnen. Toen we deze route afgelegd hadden konden we een stukje met de bus naar ons laatste klim van de dag. Deze was niet zo druk en dat was te begrijpen met ijzeren trappetjes die bijna kaarsrecht tegen de rotswand aangemaakt waren moest je hier ook geen hoogtevrees hebben. Het loonde zeker want de uitzichten hier behoorden tot de mooiste van de dag. Na deze route waren wij en onze beentje helemaal kapot en namen we de bus naar het hostel in het pak. Het was heel basic en een beetje viezig in het dorpje midden in het park, maar we waren blij dat we er waren en gingen wat eten. We kozen een stoofpotje uit de regio met allerlei soorten vlees en groente. Het smaakte goed en we hadden reuze honger. Suze verging die honger een beetje, met name toen Ruud en stuk vlees in zijn mond wilde stoppen en grapte: 'Zou dit de hanekam van de haan zijn?' Het bleek zelfs zijn hele hoofd te zijn.....
De volgende dag keken we de zonsopgang boven de bergen en stond er daarna 8000 treden trap af op het programma. Dit bleek erg mee te vallen, volgens ons waren het er niet meer dan 3000.
Kunming en de reis naar Vietnam
We besloten de trein naar Kunming te nemen en vanuit daar naar Laos te gaan. Onderweg veranderde de plannen alweer en besloten we toch te proberen naar Vietnam te gaan. Het vinden van de ambassade van Vietnam bleek geen gemakkelijke opgave maar eenmaal gevonden moesten een formuliertje invullen en onze foto met een potje lijm in de hoek plakken, voor een extra toeslag konden we ons visum nog dezelfde avond om half 6 ophalen. Tegen die tijd waren we echter de weg kwijt in Kunming en hebben we een heel eind door de stromende regen moeten rennen om onze visums nog net op tijd op te halen :)
De volgende missie was het vervoer. De volgende ochtend liepen we vroeg naar het busstation maar we wisten al dat we naar het ooststation moesten. Hiervoor moesten we een uur met de bus. Daar aangekomen moesten we 6 uur met de bus naar Hekou waar we de grens over zouden kunnen lopen. Toen we die grens (een brug over een rivier met twee douanekantoortjes aan beide zeiden) hadden gevonden bleek je daar niet overheen te mogen zonder een voertuig! Helaas, maar verderop moest wel een overgang zitten die je lopend mocht oversteken. Een taxi was hiervoor wel de beste optie. De taxichauffeur begreep ons alleen niet dus dat werd lopen, na een uur en een kwartier lopen begonnen we te vrezen dat er helemaal geen andere grensovergang was maar na 1,5 uur met backpack sjouwen vonden we hem toch en staken we lopend over een rivier de grens over!
Bijzonderheden China
- Mensen spreken hier geen engels, bijna niemand. Bij de treinstations moesten we steeds een briefje hebben waar iemand van het hostel in het Chinees opschreef wat we wilden hebben, anders lukt het echt niet om een kaartje voor de trein te kopen.
- Chinezen zijn niet preuts. Regelmatig kwamen we op openbare gelegenheden toiletten tegen die niet uit meer bestonden dan een lange goot met verschillende (open) schotten ertussen. Chinezen gaan daar lekker gehurkt zitten poepen terwijl iedereen ze kan zien en de uitwerpselen van anderen voorbij komen drijven.
- Baby's dragen hier een broek waarvan de naad van kruis tot billen open is. Handig voor het verwisselen van de luier maar het wordt ook gebruikt als kinderen nog heel klein zijn zodat ze overal kunnen plassen en poepen (zo zagen we bijvoorbeeld een kind plassen midden op een plein en in een wachtruimte bij de trein op de vloer)
- Eén keer hebben we hardsleeper gereisd. Veel geslapen hebben we die nacht niet, hard sleepers bleek toch echt wel wat anders te zijn dan de 'luxe' cabines die we tot nu toe gewend waren. Met drie bedden boven elkaar, een open ruimte met 66 mensen en Chinezen die rochelen, snurken en veel rommel maken (gelukkig spugen ze niet in de trein).
- Het eten in China is heerlijk! Nasi of bami daar hebben ze echter nog nooit van gehoord, dat eten ze hier niet.
- Ochtend gym in het park houdt je soepel, we hebben oude mannetjes en vrouwtjes gezien die een stuk leniger zijn dan de gemiddelde Nederlander van 25 jaar jonger.
- Mocht je willen integreren in dit land, zet dan al je westers fatsoen opzij: slurp tijdens het eten, laat scheten in openbare gelegenheden, rochel de hele dag door en spuug zoveel je maar kunt.
- In China is het verkeer een chaos. Stoplichten lijken er ter indicatie te zijn, iedereen bedenkt dus zelf wat ze er mee doen. Degene met de hardste toeter en het asociaalste rijgedrag heeft in ieder geval voorrang.
- De verboden stad was helemaal niet verboden, maar heel erg druk! Ze noemde het dan ook 'Palace Museum'
- Voor de chinezen waren wij de grootste attractie, we werden zo'n 4x per 10 minuten op de foto gezet.
En hier een link naar de foto's:
https://plus.google.com/app/basic/photos/115127350444859083454/album/6075942345539377265
Tot Ulan Bator hadden we 6.552 km afgelegd. Het laatste 'stukje' bracht ons vanaf Mongolië naar Beijing, waar de Trans Mongolië Express eindige en we in totaal 7.661 km met de trein hadden afgelegd!
In China hebben we het reizen met de trein tussen de verschillende plaatsten overigens gewoon voortgezet, dus de kilometers lopen nog steeds op.
De grensovergang naar China was bijzonder want het spoor is 3,5 inch smaller. De oplossing hiervoor is dat de trein in een grote hal wordt gereden waar er andere wielen onder de trein komen. Elke wagon werd (met ons erin) apart opgetakeld en vervolgens rijden ze de oude onderstellen weg en komen er nieuwe voor in de plaats...fascinerend!
Beijing
Het verschil met Mongolië kon niet groter. Van totale rust en uitgestrekte natuur, waren we nu aangekomen in totale chaos (zoveel mensen bij elkaar hadden we nog nooit gezien) en alles is volgebouwd met gigantische gebouwen.
Onze zelf gefabriceerde citytrip bevatte de volgende onderdelen:
Verschillende parken waar met name vroeg in de ochtend ouderen aan het dansen, rekken (ze zijn heel lenig), badmintonnen of andere sporten aan het beoefenen waren. De volgende must see waren de hutongs: oude traditionele smalle straatjes, die ons uiteindelijk bij de Bell Tower en Drum Tower van Beijing brachten.
We bezochten het Olympisch park met 'the Water Cube' en 'the Bird's Nest' maar moesten op een afstandje blijven omdat er duizenden mensen liepen en er waarschijnlijk een evenement was. Ook bezochten we uiteraard de verboden stad en Tianmen square waar het bij beide enorm druk was.
De Chinese muur bezochten we bij Jinghaling, een relatief rustig deel wat verder van Beijing waar zowel oude als gerestaureerde delen muur bereikbaar zijn. Na een kabelbaan rit liepen we er 3 uur rond. De meeste stukken waren super steil en we wilden zoveel mogelijk zien dus met trillende spieren en heel voldaan kwamen we weer beneden.
Xi'an
Xi'an heeft een gezellig centrum met als hoogtepunt het Muslim Quarter met veel kleine straatjes en ontelbaar veel stalletjes waar je heerlijk kunt eten. Verscholen achter al deze stalletjes zijn een aantal straatjes die naar mooie tempels leiden. Hier hebben we heerlijk van de rust en de zon genoten. Ook heeft de stad nog een ouder stadsmuur met mooie parken daarnaast.
De stad Xi'an is leuk, maar waar we hier eigenlijk voor waren gekomen waren de 'Terracotta Warriors': Een archeologische vondst van 9099 terracottafiguren die als grafgiften zijn meegegeven aan de eerste keizer van China, Qin Shi Huangdi. Het Terracottaleger is geleidelijk aan bedekt met een drie meter dikke zandlaag. Zo heeft het leger 2200 jaar onder de grond gelegen. Een boer stuitte op een paar potten toen hij een put wilde graven en dit had deze enorme opgraving tot gevolg.
Zhangjiajie en Wulingyuan National Park
De route naar het park was al mooi en daar aangekomen begonnen we uiteraard met de weg kwijt te raken. Dit was gelukkig van korte duur en al gauw begonnen we aan een klim van 1,5 uur die zou leiden tot een route van 100 minuten en een daling van een uur (dit als extra op de route die degene van het hotel voor ons had uitgestippeld voor de eerste dag). Het bleek een behoorlijke beproeving met meer dan 3000 treden maar het was de uitzichten zeker waard. Prachtige hoge spitse rotsen waar delen van 'Avatar' opgenomen zijn. Eenmaal beneden (3,5 uur later) begonnen we aan de route die ook meer dan 3000 treden bevatte. Het deel met de trappen was heerlijk rustig maar de delen die je ook met de bus kon bereiken waren enorm druk en de Chinezen zijn heel goed in dringen om een plaatsje of om erdoor te kunnen. Toen we deze route afgelegd hadden konden we een stukje met de bus naar ons laatste klim van de dag. Deze was niet zo druk en dat was te begrijpen met ijzeren trappetjes die bijna kaarsrecht tegen de rotswand aangemaakt waren moest je hier ook geen hoogtevrees hebben. Het loonde zeker want de uitzichten hier behoorden tot de mooiste van de dag. Na deze route waren wij en onze beentje helemaal kapot en namen we de bus naar het hostel in het pak. Het was heel basic en een beetje viezig in het dorpje midden in het park, maar we waren blij dat we er waren en gingen wat eten. We kozen een stoofpotje uit de regio met allerlei soorten vlees en groente. Het smaakte goed en we hadden reuze honger. Suze verging die honger een beetje, met name toen Ruud en stuk vlees in zijn mond wilde stoppen en grapte: 'Zou dit de hanekam van de haan zijn?' Het bleek zelfs zijn hele hoofd te zijn.....
De volgende dag keken we de zonsopgang boven de bergen en stond er daarna 8000 treden trap af op het programma. Dit bleek erg mee te vallen, volgens ons waren het er niet meer dan 3000.
Kunming en de reis naar Vietnam
We besloten de trein naar Kunming te nemen en vanuit daar naar Laos te gaan. Onderweg veranderde de plannen alweer en besloten we toch te proberen naar Vietnam te gaan. Het vinden van de ambassade van Vietnam bleek geen gemakkelijke opgave maar eenmaal gevonden moesten een formuliertje invullen en onze foto met een potje lijm in de hoek plakken, voor een extra toeslag konden we ons visum nog dezelfde avond om half 6 ophalen. Tegen die tijd waren we echter de weg kwijt in Kunming en hebben we een heel eind door de stromende regen moeten rennen om onze visums nog net op tijd op te halen :)
De volgende missie was het vervoer. De volgende ochtend liepen we vroeg naar het busstation maar we wisten al dat we naar het ooststation moesten. Hiervoor moesten we een uur met de bus. Daar aangekomen moesten we 6 uur met de bus naar Hekou waar we de grens over zouden kunnen lopen. Toen we die grens (een brug over een rivier met twee douanekantoortjes aan beide zeiden) hadden gevonden bleek je daar niet overheen te mogen zonder een voertuig! Helaas, maar verderop moest wel een overgang zitten die je lopend mocht oversteken. Een taxi was hiervoor wel de beste optie. De taxichauffeur begreep ons alleen niet dus dat werd lopen, na een uur en een kwartier lopen begonnen we te vrezen dat er helemaal geen andere grensovergang was maar na 1,5 uur met backpack sjouwen vonden we hem toch en staken we lopend over een rivier de grens over!
Bijzonderheden China
- Mensen spreken hier geen engels, bijna niemand. Bij de treinstations moesten we steeds een briefje hebben waar iemand van het hostel in het Chinees opschreef wat we wilden hebben, anders lukt het echt niet om een kaartje voor de trein te kopen.
- Chinezen zijn niet preuts. Regelmatig kwamen we op openbare gelegenheden toiletten tegen die niet uit meer bestonden dan een lange goot met verschillende (open) schotten ertussen. Chinezen gaan daar lekker gehurkt zitten poepen terwijl iedereen ze kan zien en de uitwerpselen van anderen voorbij komen drijven.
- Baby's dragen hier een broek waarvan de naad van kruis tot billen open is. Handig voor het verwisselen van de luier maar het wordt ook gebruikt als kinderen nog heel klein zijn zodat ze overal kunnen plassen en poepen (zo zagen we bijvoorbeeld een kind plassen midden op een plein en in een wachtruimte bij de trein op de vloer)
- Eén keer hebben we hardsleeper gereisd. Veel geslapen hebben we die nacht niet, hard sleepers bleek toch echt wel wat anders te zijn dan de 'luxe' cabines die we tot nu toe gewend waren. Met drie bedden boven elkaar, een open ruimte met 66 mensen en Chinezen die rochelen, snurken en veel rommel maken (gelukkig spugen ze niet in de trein).
- Het eten in China is heerlijk! Nasi of bami daar hebben ze echter nog nooit van gehoord, dat eten ze hier niet.
- Ochtend gym in het park houdt je soepel, we hebben oude mannetjes en vrouwtjes gezien die een stuk leniger zijn dan de gemiddelde Nederlander van 25 jaar jonger.
- Mocht je willen integreren in dit land, zet dan al je westers fatsoen opzij: slurp tijdens het eten, laat scheten in openbare gelegenheden, rochel de hele dag door en spuug zoveel je maar kunt.
- In China is het verkeer een chaos. Stoplichten lijken er ter indicatie te zijn, iedereen bedenkt dus zelf wat ze er mee doen. Degene met de hardste toeter en het asociaalste rijgedrag heeft in ieder geval voorrang.
- De verboden stad was helemaal niet verboden, maar heel erg druk! Ze noemde het dan ook 'Palace Museum'
- Voor de chinezen waren wij de grootste attractie, we werden zo'n 4x per 10 minuten op de foto gezet.
En hier een link naar de foto's:
https://plus.google.com/app/basic/photos/115127350444859083454/album/6075942345539377265
-
30 Oktober 2014 - 13:37
Wilma Zegers:
Tjonge jonge, wat een indrukwekkende/ koude/mooie reis.
Heel wat anders als Australië/Nieuwszeeland volgens mijn.
Geniet ven de reis de mooie ervaringen.
groetjes van ons xx -
30 Oktober 2014 - 20:58
Hans:
Weer een prachtig verhaal, geweldig. Wat maken jullie allemaal mee.
En de foto's zijn weer echt prachtig.
Groetjes pap -
30 Oktober 2014 - 21:17
Jacqueline:
Super en als ik de foto's bekijk zou ik graag een paar dagen meereizen, mis jullie xx Mam/Jacq -
01 November 2014 - 13:18
Alex En Jose:
Wauw! wat een prachtige dingen hebben jullie weer gezien en meegemaakt.
Veel plezier!
Xx
Alex, Jose en knuf van Noor -
03 November 2014 - 09:07
Mieke Aarts:
Hoi Suze en Ruud, heel mooi om jullie verhalen te lezen en op afstand mee te reizen! Blijf je verwonderen en geniet van alles!
Groeten, Mieke. -
18 November 2014 - 20:57
Annelies :
Lieve allebei, ik reageer natuurlijk een beetje als mosterd na de maaltijd, maar ben daardoor niet minder enthousiast om jullie prachtige verhalen te lezen. Echt super, om dat alles mee te maken. En ook de bijzonderheden zijn erg grappig om te weten. Wat een andere cultuur en daardoor nog specialer, lijkt me. Ik blijf jullie volgen. Geniet verder! Liefs. -
20 November 2014 - 17:12
Leo En Diny:
Allereerst van Harte Gefeliciteerd met je verjaardag Ruud. Wij lezen wat jullie allemaal zien en meemaken, super. Veel plezier nog komende tijd. Groetjes, Leo en Diny -
24 November 2014 - 14:33
OMA:
24 nov .2014
Hallo Ruud en Suze! Had al eerder jullie spannende reisverhaal gelezen,maar nu reageren heeft een dubbele
reden.Allereerst dank je wel voor dit mooie en interessante verslag.Geweldig dat je zo ook de andere kant van de wereld leert ontdekken.Ook allebei vanuit Milsbeek :van harte gefeliciteerd met jullie verjaardag.
Hoop nog heel wat nieuwe en mooie reacties van Jullie te ontvangen.
Groet en kn. van OMA!
-
25 November 2014 - 08:31
Wilma Zegers:
Hallo, ik weet niet waar jullie nu zitten en welke tijd het daar nu is ,maar ik weet wel dat je vandaag jarig bent.
Van harte gefeliciteerd met je verjaardag en ook voor jou Ruud. dikke knuffel van ons xx. -
25 November 2014 - 08:49
Mieke Aarts :
Hallo Suze,
Van harte gefeliciteerd met je verjaardag ergens op jullie rondreis!
Een fijne, bijzondere dag gewenst en een goede reis verder.
Blijf genieten!
Groeten, Mieke.
-
25 November 2014 - 08:58
Jan Van Dijk:
Hallo Suze,
Proficiat met je verjaardag, geniet maar lekker van de schaduw onder de palmbomen. Wat een prachtige reis maken jullie. Nog veel reisplezier en een super dag vandaag.
Groeten Jan. -
25 November 2014 - 20:29
Leo En Diny:
Suze, Van Harte Gefeliciteerd met je verjaardag. Veel fijne dagen nog toegewenst en veel groetjes, ook aan Ruud. Leo en Diny
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
