Trans Mongolië Express - Mongolië
Door: Suze & Ruud
21 Oktober 2014 | Mongolië, Ulaanbaatar
Zoals we al hadden gelezen, bleek de hoofdstad van Mongolië, Ulan Bator, op geen enkele manier mooi te zijn. En inderdaad...naast de Gandan Temple, is er niet echt iets bijzonders te zien in de stad, ligt alles vol met plastic en ander afval en wordt het ene nog lelijkere gebouw dan het andere uit de grond gestampt.
Het was even acclimatiseren, want toen we rond 5.30 uur op het station aankwamen, was het nog rond de min 10! We boekten die dag een toer om de 4 dagen erna het binnenland van Mongolië te bezichtigen en te ervaren.
Die ochtend werden we opgewacht door onze chauffeur, Pujay, en onze gids, Ulzii. In een Russische 4WD bus, verlieten we vervolgens de stad en verruilde dit voor uitgestrekte kale vlaktes met enkele heuvels in de verte. Na een aantal uren op, maar ook heel veel stukken naast de weg te hebben gereden (omdat de weg vaak zo slecht was dat je er beter naast kon rijden), was onze eerste stop bij het Hustain Nuruu National Park. Een Nederlands stel heeft ervoor gezorgd dat de Przewalski paarden hier weer in het wild leven. Na een uurtje 'dirtroad' te hebben gereden, kwamen we aan bij onze overnachtingsplek. We sliepen die nacht bij een nomade familie in een Ger (Mongoolse tent) in the middel of nowhere. Een zeer gastvrije familie die ons dan ook graag uitnodigden voor een heerlijke kopje 'melkthee' (verse melk met water, zout en theekruiden) in hun Ger. Voordat we gingen eten en slapen, trokken we eerst nog op de kamelen van de familie, door de nabijgelegen semi Gobi dessert.
Omdat het er 's nachts ongeveer 15 graden vroor, werd onze kachel flink opgestookt. Er is daar geen boom te bekennen, dus wordt er geen hout, maar gedroogde poep van de kamelen en ander vee gebruikt. Het brand overigens prima en (bijna) geheel geurloos!
De volgende dag vertrokken we naar Harhorin waar we een bezoek brachten aan het indrukwekkende Erdene Zuu Monastery. Zoals bij elke tour, moet er ook altijd een bezoek worden gebracht aan een aantal musea. Helaas ontkwamen we er bij deze tour dus ook niet aan. Een slecht Engels sprekende gids vertelde ons iets over de geschiedenis van het Mongoolse rijk.
Die avond verbleven we wederom bij een nomade familie. Deze keer bij een heel aardig en schattig oud stel. Het was erg bijzonder om van dichtbij te zien hoe deze mensen leven. Na een woordje gewisseld te hebben op ons beste Mongools, 'sambano' (hallo), lachten ze vriendelijk en gingen ze verder met hun dagelijkse dingen. Na een heerlijke maaltijd, liters melkthee en een spelletje met botten (details zullen we nog een keer vertellen), verlieten we de Ger van de familie en kwamen we buiten waar we een sterrenhemel zagen met zoveel sterren zoals we nog nooit hadden gezien. In onze Ger stond de kachel alweer flink te branden en die nacht hadden we alle dekens die in de Ger lagen weer hard nodig om warm te blijven.
Dag 3 was vooral een lange rit van zo'n 400 km. Het klinkt niet heel ver, maar doordat de overheid wat geld heeft weggedrukt bij het aanleggen van de wegen, is het asfalt maar ongeveer 5 tot 10 cm dik. Bij flinke vrieskou, kun je je dus voorstellen dat de weg overal kapot vriest. Ongeveer eenderde van de rit hebben we dus naast de weg moeten rijden. Het landschap is hier zo prachtig, dat het echt geen straf is om de hele dag in de bus te moeten zitten! En met een gezellige gids die zeer veel over Mongolië wist te vertellen, vloog de tijd voorbij. Na een bezoekje te hebben gebracht aan Mongoolse trots, statue of Chinggis Khan (een reusachtig standbeeld van staal), pikten we de vrouw en haar kind op van de familie waar we die nacht bleven slapen en reden we door een berggebied waar de 4WD geen overbodige luxe was. Ondanks dat de zon al begon te zakken en er een ijzig windje stond, wilde de man des huizes graag nog een stuk met ons gaan paardrijden. Gehuld in een traditionele jas, reden we door de bergen door bos en langs de rivier. Ondanks dat onze handen er zo ongeveer af waren gevroren en we zo nu en dan goed konden merken dat de paarden, wilde paarden waren (we hadden niet altijd het gevoel dat wij de controle hadden), bleven we vriendelijk lachen en bedankten we de man hartelijk dat hij dit voor ons deed.
De laatste dag bezochten we Terelj National Park. Een stuk dichter bij Ulan Bator gelegen, dus met (meer) toeristen. We zagen hier Turtle Rock en een medetation Monastery. Desalniettemin was ook dit park erg mooi.
Helaas heeft het land ook een minder mooie kant. Doordat ze hier geen systeem voor het afval hebben, ligt door het hele land overal plastic...Ondanks dat we in enkele dagen maar een aantal verschillende stukjes van dit grote land hebben gezien, zijn we allebei erg onder de indruk van de prachtige natuur, uitgestrektheid en cultuur van dit land.
Het was even acclimatiseren, want toen we rond 5.30 uur op het station aankwamen, was het nog rond de min 10! We boekten die dag een toer om de 4 dagen erna het binnenland van Mongolië te bezichtigen en te ervaren.
Die ochtend werden we opgewacht door onze chauffeur, Pujay, en onze gids, Ulzii. In een Russische 4WD bus, verlieten we vervolgens de stad en verruilde dit voor uitgestrekte kale vlaktes met enkele heuvels in de verte. Na een aantal uren op, maar ook heel veel stukken naast de weg te hebben gereden (omdat de weg vaak zo slecht was dat je er beter naast kon rijden), was onze eerste stop bij het Hustain Nuruu National Park. Een Nederlands stel heeft ervoor gezorgd dat de Przewalski paarden hier weer in het wild leven. Na een uurtje 'dirtroad' te hebben gereden, kwamen we aan bij onze overnachtingsplek. We sliepen die nacht bij een nomade familie in een Ger (Mongoolse tent) in the middel of nowhere. Een zeer gastvrije familie die ons dan ook graag uitnodigden voor een heerlijke kopje 'melkthee' (verse melk met water, zout en theekruiden) in hun Ger. Voordat we gingen eten en slapen, trokken we eerst nog op de kamelen van de familie, door de nabijgelegen semi Gobi dessert.
Omdat het er 's nachts ongeveer 15 graden vroor, werd onze kachel flink opgestookt. Er is daar geen boom te bekennen, dus wordt er geen hout, maar gedroogde poep van de kamelen en ander vee gebruikt. Het brand overigens prima en (bijna) geheel geurloos!
De volgende dag vertrokken we naar Harhorin waar we een bezoek brachten aan het indrukwekkende Erdene Zuu Monastery. Zoals bij elke tour, moet er ook altijd een bezoek worden gebracht aan een aantal musea. Helaas ontkwamen we er bij deze tour dus ook niet aan. Een slecht Engels sprekende gids vertelde ons iets over de geschiedenis van het Mongoolse rijk.
Die avond verbleven we wederom bij een nomade familie. Deze keer bij een heel aardig en schattig oud stel. Het was erg bijzonder om van dichtbij te zien hoe deze mensen leven. Na een woordje gewisseld te hebben op ons beste Mongools, 'sambano' (hallo), lachten ze vriendelijk en gingen ze verder met hun dagelijkse dingen. Na een heerlijke maaltijd, liters melkthee en een spelletje met botten (details zullen we nog een keer vertellen), verlieten we de Ger van de familie en kwamen we buiten waar we een sterrenhemel zagen met zoveel sterren zoals we nog nooit hadden gezien. In onze Ger stond de kachel alweer flink te branden en die nacht hadden we alle dekens die in de Ger lagen weer hard nodig om warm te blijven.
Dag 3 was vooral een lange rit van zo'n 400 km. Het klinkt niet heel ver, maar doordat de overheid wat geld heeft weggedrukt bij het aanleggen van de wegen, is het asfalt maar ongeveer 5 tot 10 cm dik. Bij flinke vrieskou, kun je je dus voorstellen dat de weg overal kapot vriest. Ongeveer eenderde van de rit hebben we dus naast de weg moeten rijden. Het landschap is hier zo prachtig, dat het echt geen straf is om de hele dag in de bus te moeten zitten! En met een gezellige gids die zeer veel over Mongolië wist te vertellen, vloog de tijd voorbij. Na een bezoekje te hebben gebracht aan Mongoolse trots, statue of Chinggis Khan (een reusachtig standbeeld van staal), pikten we de vrouw en haar kind op van de familie waar we die nacht bleven slapen en reden we door een berggebied waar de 4WD geen overbodige luxe was. Ondanks dat de zon al begon te zakken en er een ijzig windje stond, wilde de man des huizes graag nog een stuk met ons gaan paardrijden. Gehuld in een traditionele jas, reden we door de bergen door bos en langs de rivier. Ondanks dat onze handen er zo ongeveer af waren gevroren en we zo nu en dan goed konden merken dat de paarden, wilde paarden waren (we hadden niet altijd het gevoel dat wij de controle hadden), bleven we vriendelijk lachen en bedankten we de man hartelijk dat hij dit voor ons deed.
De laatste dag bezochten we Terelj National Park. Een stuk dichter bij Ulan Bator gelegen, dus met (meer) toeristen. We zagen hier Turtle Rock en een medetation Monastery. Desalniettemin was ook dit park erg mooi.
Helaas heeft het land ook een minder mooie kant. Doordat ze hier geen systeem voor het afval hebben, ligt door het hele land overal plastic...Ondanks dat we in enkele dagen maar een aantal verschillende stukjes van dit grote land hebben gezien, zijn we allebei erg onder de indruk van de prachtige natuur, uitgestrektheid en cultuur van dit land.
-
21 Oktober 2014 - 19:31
Hans:
Wat een geweldig verhaal en een toffe ervaring. Prachtige foto's. Die mensen zijn wel erg klein zeg en dat kindje, wat een scheetje. Leuke bungalow tenten....haha.
Veel plezier ik ik wacht met spanning op het volgende verhaal. -
21 Oktober 2014 - 22:47
Jacq:
Geweldig, wat een ervaring! -
24 Oktober 2014 - 10:54
Sanne:
Suzie en Ruud,
Wat een mooi verhaal weer! Ik wist niet dat jullie kunnen paardrijden ;-)?!
Succes met jullie volgende avontuur!
Liefs Sanne -
25 Oktober 2014 - 10:43
OMA:
Suze en Ruud,heel mooi en interessant.wat lijkt me dat leuk om zo met die mensen in contact te komen.
Ik wens jullie nog veel spannende dingen toe.
Knuffel van OMA -
25 Oktober 2014 - 12:45
Jeanne:
Wauw Suze en Ruud wat een verhalen en hoe mooi kunnen jullie schrijven. Ik kan de kachel bijna ruiken (hihihi), de kou voelen en de gastvrijheid meebeleven. Wat een gewelidig stap hebben jullie weer gezet om te doen wat jullie echt wilden.......reizen en de wereld zien!
Veel liefs Jeanne -
27 Oktober 2014 - 12:50
Anne-Marie:
Wauw wat een gave foto's, mooi verhaal!! geweldig om te lezen!
-
29 Oktober 2014 - 00:06
Anke:
Wat een mooi verhaal met nog mooiere foto's! Gaaf hoor!
Jullie zijn ondertussen al weer heel veel verder.. Ik kijk uit naar het nieuwe verhaal! Goede reis en geniet ervan! Liefs! -
08 November 2014 - 21:09
Timber:
Wow, zo maak je nog eens wat mee. Super om zo bij mensen 'thuis' te slapen!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
