Nullarbor en eerste deel Westkust
Door: wij
25 Januari 2010 | Australië, Perth
Inmiddels hebben we ons al een aantal duizend kilometers verplaatst, dus we hebben weer heel wat te vertellen!
Vanwege de extreme hitte, besloten we eerst nog wat meer langs de kust te rijden, voordat we de outback weer ingingen, richting West Australie.
Hier kwamen we eerst langs de staal-stad van Australie Whyalla, daarna langs een wat meer pittoreske plaatsje Port Lincoln. Vlak voor de outback kwamen we nog langs Elliston, waar een mooie 'Sculptures by the Cliffs'-route was uitgezet. De laatste avond voor de outback kwamen we nog een stel tegen die van de westkust afkwamen en ons veel goede tips hebben gegeven...
De route door de Nullarbor begon met 'n ouderwets windmolenpark in Penong. Ook zagen we vele vette verkeersborden (waar we helaas de dieren daar niet hebben gezien) en kwamen we aan bij de Nullarbor Plain: eastern end of treeless plain (geen boom gezien). De route liep langs de kust, waar het echt 't einde van de wereld leek te zijn. Limestone rotsen die wel 40 tot 80 meter hoog zijn en daarna alleen maar zee. We stonden echt op 't randje... Over 1300 kilometer zijn er 18 holes van een golfbaan. Dan ben je nog eens even bezig met 'n potje golf!
Toen we de eerste avond op zoek gingen naar 'n slaapplaats kwamen we aan op 'n overnachtingsplaats met 2 grote tanks 'drink' water. Er zaten gaten in de bovenkant van de tanks, er lag 'n dode vogel naast en er stond 'n bordje bij: 'boil water before use', met als ondertitel: 'dead births in tank'. We zijn toch nog maar 'n stukje verder gereden...
De tweede dag outback was 'n stuk minder interessant. We reden nu niet meer langs de kust, dus geen mooie lookouts meer. Wel kwamen we 't langste stuk rechte weg van Australie tegen: the Ninety Mile Straight (146.6km). Uiteindelijk kwamen we uit de outback aan in Norseman en moesten we nog 'n stukje rijden naar de kust.
't eerste kustplaatsje was Esperance, 'n gezellig kustplaatsje. Allereerst gingen we naar de jetty (pier) om kennis te maken met de dorpsgek, 'Sammy the seal'. 't eerste uur lag hij half dood op 't strand, maar toen iemand 'n vis in de zee gooide kwam hij toch in actie...
Verder reden we 'n Ocean Drive, langs vele mooie lookouts, die allemaal uitkeken op 'n fascinerende blauwe zee met prachtige witte stranden.
De eerste plaatsjes liggen allemaal vrij ver uit elkaar, dus hierna moesten we weer enkele honderden kilometers rijden. In Albany bezochten we:
- 'the Gap', 'n enorm gat van 25 meter diep waar de zee heel wild was
- 'the Natural Bridge', hier had de zee zoveel onder 'n rots weggeslagen, zodat de bovenliggende rotsen 'n brug waren geworden
- 'the Blowholes', 'n grote spleet in 'n rots waar 't water onderdoor liep. Als er 'n goede golf was hoorde je eerst 'n klap en daarna werd je echt bijna weggeblazen.
In Denmark lag 't prachtige William Bay. We hebben lekker gezwommen en gesnorkeld in 'the Greens Pool': reusachtige rotsen die de golven tegenhielden zodat hierachter 'n rustig meer ontstond.
De volgende tourist attraction was de 'Valley of the Giants'. 'n bos met reusachtige bomen die wel 16 meter omtrek kunnen worden en meer dan 75 meter hoog: Tingle Trees. We deden in 't bos de op 40 meter hoog gemaakte 'Tree Top Walk'. 'n grote stale constructie die alleen op de hoeken met palen in de grond staat. De tussenliggende loopbruggen van circa 60 meter zijn zo gemaakt dat ze 'gentle' met de wind mee wiegen, zoals ook de boomtoppen doen. En als je erop loop (of springt) bewegen ze dus ook behoorlijk mee.
Maar daarna werd het nog veel spannender. We gingen naar de 'Bicential Tree', 'n boom van maar liefst 75 meter hoog, waar allemaal spijlen ingeslagen waren en die je via deze spijlen kon beklimmen. Aan de zijkant van de spijlen zat gaas, maar onder je zat helemaal niks! En dan te bedenken dat de spijlen soms zover uit elkaar zaten dat als Suze op de een stond, de volgende boven haar knie pas kwam. Daar kon je dus zo doorheen vallen. 't was na 3 meter al eng!
We reden nu het hoekje om en waren dan echt aan het westen van de westkust. In Hammilton bay hebben we eerst ons bruine kleurtje bijgewerkt, waarna we een lookout bezochten. We hadden al een bordje gezien over roggen, maar na deze wandeling viel het kwartje pas waarom er zoveel mensen in het water stonden. Ze zaten er ook echt! Vlak voor het het strand zwommen deze 'vaccuum cleaners of the sea', sommige van wel meer dan 'n meter doorsnee! Erg bang waren ze niet want ze kwamen tot ongeveer over je tenen zwemmen zodat we ze konden aaien!
Aan deze kust zitten veel mooie snorkelspots. De ene keer zie je de meest vette dingen en de andere keer wordt het een fiasco (met harde wind, tegen de rotsen aan slaan en veel stinkend zeewier waar je niet doorheen kunt kijken).
Voor de geografen, inmiddels waren we aangekomen in Busselton. Hier hebben ze de langste jetti van de southern hemisphere (1,85 km lang). Bagger, hij was afgesloten voor werkzaamheden... Op het stadsplattegrondje ontdekte Ruud iets heel erg gaafs.... Een echte drive-in movie theatre! Een groot terrein met heuveltjes zodat je je auto schuin omhoog kon zetten, paaltjes met daaraan kastjes met geluid die je in je auto kon hangen (al werd het ook op je autoradio uitgezonden) en een gigantisch scherm zorgde voor een super leuke avond!Er werden twee films achter elkaar uitgezonden dus het was een lange, gezellige avond!
Bunbury, de plaats van de dolfijnen! 's ochtends was de grootste kans om de dolfijnen te zien dus om half 8 zaten we al op het strand. Na een uurtje kwamen in de verte de dolfijnen aanzwemmen. Bij het discovery centre hadden ze een interaction zone waar we in de zee konden staan en de dolfijnen ons kwamen bezoeken. Ze zwommen soms wel op 2 meter van je af, echt heel mooi! Er waren veel verschillende dolfijnen en zelfs een moeder met een kindje.
Van onze vrienden vlak voor de outback hadden we gehoord dat we naar Pinguin eiland bij Rockingham konden lopen... Al geloofden we er nog niet zo veel van. Het eiland lag een kilometer uit de kust maar er bleek een zandbank in het water te liggen. Vroeg in de ochtend, met eb, waagden we een poging. Het water kwam niet hoger dan ons middel dus het was een fluitje van een cent en we hadden de kosten van de ferry weer mooi uitgespaard! Op 't eiland aangekomen zagen we een groep van wel 20 pelikanen. Onze outbackvrienden hadden ook verteld dat we goed onder de struikjes moesten zoeken naar de pinguins en daar vonden we ze dan ook! Super lieve schattige mini pinguins van zo'n 20 centimeter! Omdat we zo vroeg waren was er nog niemand op het eiland. Op de terugweg leek de zandbank een wandelpad geworden en zat de ferry afgelaaden vol.
Omdat we vanaf Perth naar Nieuw Zeeland vliegen, hebben we straks als we de auto moeten verkopen nog genoeg tijd om dat te bekijken. Voor nu slaan we Perth over en rijden we door langs de kust omhoog om daar nog vanalles te bekijken!
P.s. De tickets naar Nieuw Zeeland zijn geboekt! Op 1 maart vertrekken we van Perth naar Sydney, zodat we op 2 maart in Auckland (Nieuw Zeeland) aankomen.
p.s.2
de foto's staan op http://picasaweb.google.com.au/jansensuze/NullarborEnEersteDeelWestkust#
Vanwege de extreme hitte, besloten we eerst nog wat meer langs de kust te rijden, voordat we de outback weer ingingen, richting West Australie.
Hier kwamen we eerst langs de staal-stad van Australie Whyalla, daarna langs een wat meer pittoreske plaatsje Port Lincoln. Vlak voor de outback kwamen we nog langs Elliston, waar een mooie 'Sculptures by the Cliffs'-route was uitgezet. De laatste avond voor de outback kwamen we nog een stel tegen die van de westkust afkwamen en ons veel goede tips hebben gegeven...
De route door de Nullarbor begon met 'n ouderwets windmolenpark in Penong. Ook zagen we vele vette verkeersborden (waar we helaas de dieren daar niet hebben gezien) en kwamen we aan bij de Nullarbor Plain: eastern end of treeless plain (geen boom gezien). De route liep langs de kust, waar het echt 't einde van de wereld leek te zijn. Limestone rotsen die wel 40 tot 80 meter hoog zijn en daarna alleen maar zee. We stonden echt op 't randje... Over 1300 kilometer zijn er 18 holes van een golfbaan. Dan ben je nog eens even bezig met 'n potje golf!
Toen we de eerste avond op zoek gingen naar 'n slaapplaats kwamen we aan op 'n overnachtingsplaats met 2 grote tanks 'drink' water. Er zaten gaten in de bovenkant van de tanks, er lag 'n dode vogel naast en er stond 'n bordje bij: 'boil water before use', met als ondertitel: 'dead births in tank'. We zijn toch nog maar 'n stukje verder gereden...
De tweede dag outback was 'n stuk minder interessant. We reden nu niet meer langs de kust, dus geen mooie lookouts meer. Wel kwamen we 't langste stuk rechte weg van Australie tegen: the Ninety Mile Straight (146.6km). Uiteindelijk kwamen we uit de outback aan in Norseman en moesten we nog 'n stukje rijden naar de kust.
't eerste kustplaatsje was Esperance, 'n gezellig kustplaatsje. Allereerst gingen we naar de jetty (pier) om kennis te maken met de dorpsgek, 'Sammy the seal'. 't eerste uur lag hij half dood op 't strand, maar toen iemand 'n vis in de zee gooide kwam hij toch in actie...
Verder reden we 'n Ocean Drive, langs vele mooie lookouts, die allemaal uitkeken op 'n fascinerende blauwe zee met prachtige witte stranden.
De eerste plaatsjes liggen allemaal vrij ver uit elkaar, dus hierna moesten we weer enkele honderden kilometers rijden. In Albany bezochten we:
- 'the Gap', 'n enorm gat van 25 meter diep waar de zee heel wild was
- 'the Natural Bridge', hier had de zee zoveel onder 'n rots weggeslagen, zodat de bovenliggende rotsen 'n brug waren geworden
- 'the Blowholes', 'n grote spleet in 'n rots waar 't water onderdoor liep. Als er 'n goede golf was hoorde je eerst 'n klap en daarna werd je echt bijna weggeblazen.
In Denmark lag 't prachtige William Bay. We hebben lekker gezwommen en gesnorkeld in 'the Greens Pool': reusachtige rotsen die de golven tegenhielden zodat hierachter 'n rustig meer ontstond.
De volgende tourist attraction was de 'Valley of the Giants'. 'n bos met reusachtige bomen die wel 16 meter omtrek kunnen worden en meer dan 75 meter hoog: Tingle Trees. We deden in 't bos de op 40 meter hoog gemaakte 'Tree Top Walk'. 'n grote stale constructie die alleen op de hoeken met palen in de grond staat. De tussenliggende loopbruggen van circa 60 meter zijn zo gemaakt dat ze 'gentle' met de wind mee wiegen, zoals ook de boomtoppen doen. En als je erop loop (of springt) bewegen ze dus ook behoorlijk mee.
Maar daarna werd het nog veel spannender. We gingen naar de 'Bicential Tree', 'n boom van maar liefst 75 meter hoog, waar allemaal spijlen ingeslagen waren en die je via deze spijlen kon beklimmen. Aan de zijkant van de spijlen zat gaas, maar onder je zat helemaal niks! En dan te bedenken dat de spijlen soms zover uit elkaar zaten dat als Suze op de een stond, de volgende boven haar knie pas kwam. Daar kon je dus zo doorheen vallen. 't was na 3 meter al eng!
We reden nu het hoekje om en waren dan echt aan het westen van de westkust. In Hammilton bay hebben we eerst ons bruine kleurtje bijgewerkt, waarna we een lookout bezochten. We hadden al een bordje gezien over roggen, maar na deze wandeling viel het kwartje pas waarom er zoveel mensen in het water stonden. Ze zaten er ook echt! Vlak voor het het strand zwommen deze 'vaccuum cleaners of the sea', sommige van wel meer dan 'n meter doorsnee! Erg bang waren ze niet want ze kwamen tot ongeveer over je tenen zwemmen zodat we ze konden aaien!
Aan deze kust zitten veel mooie snorkelspots. De ene keer zie je de meest vette dingen en de andere keer wordt het een fiasco (met harde wind, tegen de rotsen aan slaan en veel stinkend zeewier waar je niet doorheen kunt kijken).
Voor de geografen, inmiddels waren we aangekomen in Busselton. Hier hebben ze de langste jetti van de southern hemisphere (1,85 km lang). Bagger, hij was afgesloten voor werkzaamheden... Op het stadsplattegrondje ontdekte Ruud iets heel erg gaafs.... Een echte drive-in movie theatre! Een groot terrein met heuveltjes zodat je je auto schuin omhoog kon zetten, paaltjes met daaraan kastjes met geluid die je in je auto kon hangen (al werd het ook op je autoradio uitgezonden) en een gigantisch scherm zorgde voor een super leuke avond!Er werden twee films achter elkaar uitgezonden dus het was een lange, gezellige avond!
Bunbury, de plaats van de dolfijnen! 's ochtends was de grootste kans om de dolfijnen te zien dus om half 8 zaten we al op het strand. Na een uurtje kwamen in de verte de dolfijnen aanzwemmen. Bij het discovery centre hadden ze een interaction zone waar we in de zee konden staan en de dolfijnen ons kwamen bezoeken. Ze zwommen soms wel op 2 meter van je af, echt heel mooi! Er waren veel verschillende dolfijnen en zelfs een moeder met een kindje.
Van onze vrienden vlak voor de outback hadden we gehoord dat we naar Pinguin eiland bij Rockingham konden lopen... Al geloofden we er nog niet zo veel van. Het eiland lag een kilometer uit de kust maar er bleek een zandbank in het water te liggen. Vroeg in de ochtend, met eb, waagden we een poging. Het water kwam niet hoger dan ons middel dus het was een fluitje van een cent en we hadden de kosten van de ferry weer mooi uitgespaard! Op 't eiland aangekomen zagen we een groep van wel 20 pelikanen. Onze outbackvrienden hadden ook verteld dat we goed onder de struikjes moesten zoeken naar de pinguins en daar vonden we ze dan ook! Super lieve schattige mini pinguins van zo'n 20 centimeter! Omdat we zo vroeg waren was er nog niemand op het eiland. Op de terugweg leek de zandbank een wandelpad geworden en zat de ferry afgelaaden vol.
Omdat we vanaf Perth naar Nieuw Zeeland vliegen, hebben we straks als we de auto moeten verkopen nog genoeg tijd om dat te bekijken. Voor nu slaan we Perth over en rijden we door langs de kust omhoog om daar nog vanalles te bekijken!
P.s. De tickets naar Nieuw Zeeland zijn geboekt! Op 1 maart vertrekken we van Perth naar Sydney, zodat we op 2 maart in Auckland (Nieuw Zeeland) aankomen.
p.s.2
de foto's staan op http://picasaweb.google.com.au/jansensuze/NullarborEnEersteDeelWestkust#
-
25 Januari 2010 - 06:41
Jacqueline:
Wederom mooi verslag en foto's. Deze roggen zijn wel iets groter dan de roggen die je als kind geaaid hebt. Die wenteltrap, doodeng!!
xxx -
25 Januari 2010 - 16:38
Wilma Zegers:
Hallo,
Wat mooi en spannend toch weer ,ik zou echt niet op die wentel trap durven.Dat de keuken telkens veranderd is erg leuk,maar het ziet er ook goed uit,lekker lekker.
heel veel groetje van Tom en mijn,doei,doei!! -
25 Januari 2010 - 18:41
Merel:
Haaj suus en ruud!
wat een super leuk verslag weer!! klinkt allemaal geweldig wat jullie daar allemaal mee maken! Hier is het allemaal nog hetzelfde hoor;) dus wees vooral niet bang dat jullie iets missen;)
Nou heel veel plezier nog en tot het volgende verslag!
liefs merel -
27 Januari 2010 - 13:11
Joy:
Hoi Suze en Ruud,
Geweldig, wat een mooi verslag en wat een mooie omgeving, wow. Er zitten schitterende foto's bij. Als jullie nog een keer gaan wil ik wel als privé-fotograaf meegaan...
Ik wens jullie nog veel plezier en vele groetjes van fam. Van der Koelen oet Venlo.
Joy -
27 Januari 2010 - 16:48
Miep:
Het houdt maar niet op met al het prachtigs. Wat een leven hebben jullie toch!! En dan dat weertje...Wel even anders dan dikke mutsen, wanten en dassen. (Heeft ook z,n charme, ha ha). Fijne tijd en geniet ze. -
31 Januari 2010 - 17:26
Marjolein:
Hoi Suze en Ruud,
Weer een super leuk verslag! Wat een belevenissen, geweldig. Geniet er lekker van en ik kijk weer uit naar het volgende verslag.
Liefs Marjolein. -
01 Februari 2010 - 15:21
Sanne:
He Suze en Ruud,
Ik ben klaar met al m'n tentamens dus ik kon eindelijk even de tijd nemen om bij te lezen en te kijken. Wat een geweldige verhalen en mooie foto's weer! Hebben jullie het smsje zaterdag nog gekregen? Toch best een goed voorstel!
Liefs Sanne -
03 Februari 2010 - 12:11
Minke :
Heee Suze en Ruud!! Jullie maken echt zoveel moois mee!! Ben jalourss ik wil ook!!!! Hier is het maar koud en vies weer en alleen maar school school school.. Maar over 2 weekjes CARNAVAL :)!!!
Heel veel plezier nog!!! Kuss -
03 Februari 2010 - 14:19
Oma:
Genieten,genieten,meer kan ik er niet over zeggen.Wat een prachtige foto`s zo te zien hele tamme roggen en oh die kleine pinguinnetjes wat schattig.kn.van Oma
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
