Nieuw Zeeland deel 2
Door: wij
24 Maart 2010 | Nieuw Zeeland, Dunedin
Ons vorige verhaal schreven we vanuit Napier. Een stadje met 'n gezellig centrum waar we lekker doorheen hebben gestruind. Verder was er niet zoveel te beleven. 's Avonds op de camping kwamen we 'n Maleisische jongen tegen, waar we tot in de late uurtjes mee hebben zitten praten. Heel bijzonder al de cultuurverschillen en hij wilde waarschijnlijk in Nederland gaan studeren, dus kunnen wij hem misschien nog 'n rondleiding geven! Ook kwamen we hier 'n jongen uit Gennep tegen met 'n geweldige uitspraak: "This is really cool, we live so close, I can throw a stone at their house".
Het volgende plaatsje was Hastings, waar we de Farmers Market bezochten. 50 kraampjes met allemaal lekkere dingen die je kon proeven (lunch hadden we dus niet meer nodig!), 'n gezellig sfeertje en live muziek. Daarna bezochten we 't Te Mata gebergte, waar we 'n Peak wandeling en 'n wandeling door het gebergte tot 1 wandeling combineerden. Na 'n uur hadden we de sport voor vandaag wel weer gehad.
Het volgende hoogtepunt was de langste plaatsnaam ter wereld, met maar liefst 85 letters: Taumatawhakatangihangakoauauotamateaturipukakapikimaungahoronukupokaiwhenuakitanatahu. We lunchte bij de Waihi Falls, waar we lang voor moesten slingeren en gingen daarna richting 'n uithoek van 't noordeiland: Castlepoint. Je kon hier naar de vuurtoren lopen over 'n versteend reef (met gefossiliseerde schelpen). En aan het einde van de dag renden we ook nog 'even' in 'n uurtje 'n hele stijle berg op (met prachtig uitzicht).
'n andere uithoek van 't noordeiland is Cape Pallister. Over 'n mooie route met bergen, zwart strand, rotsen, hoge golven en weggetjes die vlak langs de zee liepen, kwamen we uit bij 'n vuurtoren. Om er te komen, was er 'n rechte trap van maar liefst 250 treden (na telling 249). Beneden aan 't strand was 'n seal colony. Je moet nog uitkijken voor deze snuiters, omdat ze kunnen bijten, maar over het algemeen zijn ze heel lui en lief. Op de terugweg stopten we bij de Putangirua Pinnacles, waar we 'n anderhalf uur wandeling maakten langs 'n rivier over allemaal losse stenen naar de prachtige limestone, door de zee uitgeslepen pilaren.
Aangekomen in Wellington bezochten we 't Te Papa museum. Heel interactief en ondanks veel kunst en cultuur, was dit 't vetste museum waar we ooit geweest waren. Er waren fossielen, uitleg over 't ontstaan van Nieuw Zeeland, Maori's, vulkanen en aardbevingen. Na hier 3 uur te hebben rondgelopen hadden we nog lang niet alles gezien, maar hadden we er genoeg van (misschien op de terugweg nog 'n bezoekje)...
De volgende dag moesten we vroeg op want onze ferry naar 't zuideiland ging om 8.00 uur dus we moesten om 7.00 uur al 'inchecken'. Op de ferry was een cafe, een lounge met film en een buitengedeelte. De bootreis duurde 3 uur en 20 min en het laaste uur voeren we door de Marlborough sounds, allemaal mooie groene eilandjes. Bij aankomst besloten we eerst de oostkust van het zuideiland te gaan 'ontdekken'. De eerste 150 km was er niet zoveel te zien dus crousden we lekker langs een mooie kust met veel stenen en zwart zand. Bij Ohaio point zagen we vanuit de auto alweer een hele colony seals (zeehonden) languit op 't strand liggen.
Via de Alpine Pacific Triangle Tourism Route reden we verder richting het zuiden. We reden tussen gigantische bergen en zagen aan het einde zelfs besneeuwde bergtoppen (dat dat kan zo aan 't einde van de zomer!) Voor maarliefst $2,50 pp (1,25 euro) hadden we een camping met veel zon en met het geluid van de zee op de achtergrond konden we hier heerlijk slapen.
Weer tijd voor een stad: Christchurch. We deden hier eerlijk gezegd een snel rondje en gingen naar verschillende marktjes (het was namelijk zaterdag), het cathedral square met straatartisten en door een paar winkelstraten naar 't art centre. Als laatste bezochten we het Canterburry muzeum (dat best leuk bleek te zijn) met alle beschermende kleding die bij extreem koud weer door de jaren heen werdt gedragen op antartica (beetje alsof je 'n zwaar gevaarlijke crimineel bent).
Vlak bij Christchurch reden we (met een overnachting bij Okaroa) een schitterende bergroute langs een cratermeer met uitzicht op Christchurch.
Hierna besloten we richting mt Cook (Aoraki) te rijden. Onderweg kwamen we langs Lake Tekapo waar 't water super mooi blauw was met op de achtergrond schitterende bergen en een kerkje waar veel mensen trouwen (waarschijnlijk voor de mooie trouwfoto's).
Een stukje verder kwamen we uit bij Lake Pukaki. Hier zouden we mt Cook al moeten kunnen zijn over het meer, maar 't was daarachter al erg donker zo midden op de dag..... en van mt Cook konden we geen schim zien. Toen we 20km van mt Cook verwijderd waren begon het te waaien en te regenen en dat stopte de hele nacht niet meer. Sterker nog het werd nog veel erger, regen, hagel en windstoten van 140km/u. We konden onze tent niet opzetten omdat 't alleen maar regende en zelfs onze slaapzakken konden we niet uit de kofferbak pakken dus besloten we maar zo in de auto te gaan slapen. Alle andere 5 tenten die opgezet waren zijn die nacht kapot gewaaid. Het waaide zo hard dat de hele auto heen en weer werd geschud en we dachten op sommige momenten dat ie om zou rollen. En alsof dat nog niet genoeg was begon het 's ochtends ook nog te bliksemen.
De volgende ochtend besloten we maar te gaan want van mt Cook zagen we alleen het onderste stukje (de rest zat in de wolken) en de weersvooruitzichten waren ook niet zo best. 20 km van mt Cook was het weer mooi weer en we besloten toch nog maar even te wachten. 's middags werd het enigzins droog en konden we mt Cook dan nog niet echt veel verder zien maar we konden wel naar de Tasman Glacier en het Tasman meer lopen waar enorme ijsblokken in dreven, super vet! Poging 3 om bij mt Cook te gaan kijken mislukte weer omdat het weer pijpenstelen regende, wegwezen dus...
Vervolgens was het weer prachtig weer en gingen we naar de Clay Cliffs in Omarama. We campeerden hier ergens in de buurt om de volgende dag een mooie scenic route te rijden over de Benmore dam, een gigantisch bouwwerk waar ook stroom mee opgewekt wordt, langs moari rock paintings (stel je er niet te veel van voor) en de Elephant Rocks.
Aan het einde van de dag kwamen we bij een schuil hutje waar we yellow-eyed pinguins uit het water konden zien komen na hun dag vissen. 'T was echt geweldig. Om een uur of 5 kwamen de eerste aangezwommen en waggelden over de stenen (wat niet altijd even goed lukte) het strand op. Ze waren 70 cm en hadden een gele bril op, echt heel erg mooi en leuk! Na zo'n 3 uur vonden we het mooi geweest (of eigenlijk waren er niet zoveel pinguins meer te zien) en gingen we weer lekker wildernis camperen!
De foto's: http://picasaweb.google.com.au/jansensuze/NieuwZeelandDeel2#
Het volgende plaatsje was Hastings, waar we de Farmers Market bezochten. 50 kraampjes met allemaal lekkere dingen die je kon proeven (lunch hadden we dus niet meer nodig!), 'n gezellig sfeertje en live muziek. Daarna bezochten we 't Te Mata gebergte, waar we 'n Peak wandeling en 'n wandeling door het gebergte tot 1 wandeling combineerden. Na 'n uur hadden we de sport voor vandaag wel weer gehad.
Het volgende hoogtepunt was de langste plaatsnaam ter wereld, met maar liefst 85 letters: Taumatawhakatangihangakoauauotamateaturipukakapikimaungahoronukupokaiwhenuakitanatahu. We lunchte bij de Waihi Falls, waar we lang voor moesten slingeren en gingen daarna richting 'n uithoek van 't noordeiland: Castlepoint. Je kon hier naar de vuurtoren lopen over 'n versteend reef (met gefossiliseerde schelpen). En aan het einde van de dag renden we ook nog 'even' in 'n uurtje 'n hele stijle berg op (met prachtig uitzicht).
'n andere uithoek van 't noordeiland is Cape Pallister. Over 'n mooie route met bergen, zwart strand, rotsen, hoge golven en weggetjes die vlak langs de zee liepen, kwamen we uit bij 'n vuurtoren. Om er te komen, was er 'n rechte trap van maar liefst 250 treden (na telling 249). Beneden aan 't strand was 'n seal colony. Je moet nog uitkijken voor deze snuiters, omdat ze kunnen bijten, maar over het algemeen zijn ze heel lui en lief. Op de terugweg stopten we bij de Putangirua Pinnacles, waar we 'n anderhalf uur wandeling maakten langs 'n rivier over allemaal losse stenen naar de prachtige limestone, door de zee uitgeslepen pilaren.
Aangekomen in Wellington bezochten we 't Te Papa museum. Heel interactief en ondanks veel kunst en cultuur, was dit 't vetste museum waar we ooit geweest waren. Er waren fossielen, uitleg over 't ontstaan van Nieuw Zeeland, Maori's, vulkanen en aardbevingen. Na hier 3 uur te hebben rondgelopen hadden we nog lang niet alles gezien, maar hadden we er genoeg van (misschien op de terugweg nog 'n bezoekje)...
De volgende dag moesten we vroeg op want onze ferry naar 't zuideiland ging om 8.00 uur dus we moesten om 7.00 uur al 'inchecken'. Op de ferry was een cafe, een lounge met film en een buitengedeelte. De bootreis duurde 3 uur en 20 min en het laaste uur voeren we door de Marlborough sounds, allemaal mooie groene eilandjes. Bij aankomst besloten we eerst de oostkust van het zuideiland te gaan 'ontdekken'. De eerste 150 km was er niet zoveel te zien dus crousden we lekker langs een mooie kust met veel stenen en zwart zand. Bij Ohaio point zagen we vanuit de auto alweer een hele colony seals (zeehonden) languit op 't strand liggen.
Via de Alpine Pacific Triangle Tourism Route reden we verder richting het zuiden. We reden tussen gigantische bergen en zagen aan het einde zelfs besneeuwde bergtoppen (dat dat kan zo aan 't einde van de zomer!) Voor maarliefst $2,50 pp (1,25 euro) hadden we een camping met veel zon en met het geluid van de zee op de achtergrond konden we hier heerlijk slapen.
Weer tijd voor een stad: Christchurch. We deden hier eerlijk gezegd een snel rondje en gingen naar verschillende marktjes (het was namelijk zaterdag), het cathedral square met straatartisten en door een paar winkelstraten naar 't art centre. Als laatste bezochten we het Canterburry muzeum (dat best leuk bleek te zijn) met alle beschermende kleding die bij extreem koud weer door de jaren heen werdt gedragen op antartica (beetje alsof je 'n zwaar gevaarlijke crimineel bent).
Vlak bij Christchurch reden we (met een overnachting bij Okaroa) een schitterende bergroute langs een cratermeer met uitzicht op Christchurch.
Hierna besloten we richting mt Cook (Aoraki) te rijden. Onderweg kwamen we langs Lake Tekapo waar 't water super mooi blauw was met op de achtergrond schitterende bergen en een kerkje waar veel mensen trouwen (waarschijnlijk voor de mooie trouwfoto's).
Een stukje verder kwamen we uit bij Lake Pukaki. Hier zouden we mt Cook al moeten kunnen zijn over het meer, maar 't was daarachter al erg donker zo midden op de dag..... en van mt Cook konden we geen schim zien. Toen we 20km van mt Cook verwijderd waren begon het te waaien en te regenen en dat stopte de hele nacht niet meer. Sterker nog het werd nog veel erger, regen, hagel en windstoten van 140km/u. We konden onze tent niet opzetten omdat 't alleen maar regende en zelfs onze slaapzakken konden we niet uit de kofferbak pakken dus besloten we maar zo in de auto te gaan slapen. Alle andere 5 tenten die opgezet waren zijn die nacht kapot gewaaid. Het waaide zo hard dat de hele auto heen en weer werd geschud en we dachten op sommige momenten dat ie om zou rollen. En alsof dat nog niet genoeg was begon het 's ochtends ook nog te bliksemen.
De volgende ochtend besloten we maar te gaan want van mt Cook zagen we alleen het onderste stukje (de rest zat in de wolken) en de weersvooruitzichten waren ook niet zo best. 20 km van mt Cook was het weer mooi weer en we besloten toch nog maar even te wachten. 's middags werd het enigzins droog en konden we mt Cook dan nog niet echt veel verder zien maar we konden wel naar de Tasman Glacier en het Tasman meer lopen waar enorme ijsblokken in dreven, super vet! Poging 3 om bij mt Cook te gaan kijken mislukte weer omdat het weer pijpenstelen regende, wegwezen dus...
Vervolgens was het weer prachtig weer en gingen we naar de Clay Cliffs in Omarama. We campeerden hier ergens in de buurt om de volgende dag een mooie scenic route te rijden over de Benmore dam, een gigantisch bouwwerk waar ook stroom mee opgewekt wordt, langs moari rock paintings (stel je er niet te veel van voor) en de Elephant Rocks.
Aan het einde van de dag kwamen we bij een schuil hutje waar we yellow-eyed pinguins uit het water konden zien komen na hun dag vissen. 'T was echt geweldig. Om een uur of 5 kwamen de eerste aangezwommen en waggelden over de stenen (wat niet altijd even goed lukte) het strand op. Ze waren 70 cm en hadden een gele bril op, echt heel erg mooi en leuk! Na zo'n 3 uur vonden we het mooi geweest (of eigenlijk waren er niet zoveel pinguins meer te zien) en gingen we weer lekker wildernis camperen!
De foto's: http://picasaweb.google.com.au/jansensuze/NieuwZeelandDeel2#
-
24 Maart 2010 - 06:55
Jits:
Wat een leuk verhaal weer en nog mooiere foto's! Ben eigenlijk wel benieuwd hoe lang jullie erover hebben gedaan om die plaatsnaam over te typen....
Geniet van jullie laatste maand en tot.. SNEL!
xxx Jits -
24 Maart 2010 - 07:42
Hans J:
he kids, 't is weer prachtig. Ik geniet elke keer van jullie verhaal en nog meer van de foto's. Ik hoorde van mijn collega Jack dat er ook moooie fjorden te bewonderen zijn in nieuw zeeland.Maar ikj denk dat jullie dat al weten, of niet.
PAP -
24 Maart 2010 - 08:03
Jacqueline :
Geweldig, Wat een mooi landschap, zo anders dan Australie, ik kan de langste naam niet uitspreken!! xxx mam -
24 Maart 2010 - 09:39
Amke:
Hee hee!
Leuk verhaal weer!
Die pinguins met gele bril zijn wel heel apart! Geniet er nog van want nu komt het wel dichtbij dat jullie weer terug mogen komen.
Liefs Amke -
24 Maart 2010 - 14:53
Hans En Miep:
Er lijkt geen eind te komen aan al het prachtigs. Wat een schattige pinguinnetjes!!En wat 'n orginele autoingang. Bijzonder...
Nog lekker 'n maandje genieten!! xx van ons -
24 Maart 2010 - 16:54
Annelies:
Wat een verhalen! Wat een prachtige foto's! Wat een belevenissen! Blijf gewoon lekker genieten!!!
Liefs,Annelies -
24 Maart 2010 - 20:06
Anke & Bram:
Hee Toppers!
Heel mooi verhaal weer en mooie foto's! Echt gaaf die pinguins jammer van dat heftige nachtje!
Geniet nog even..
Tot over anderhalve maand:D xxx -
25 Maart 2010 - 21:13
Jaap:
Ruuudje! Veel plezier jongen! Groeten aan de aboriginals (hebben ze die in NZ?) en zie je in eindhoven.
J -
04 April 2010 - 17:18
Guus En Brit:
Hallo, zo het feest zit er weer op hier was weer zeer aangenaam....Heel veel plezier nog het laatste maandje aan de andere kant van de wereld!!! Groetjes Guus en Brit
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
