Sydney (en omgeving) en Canberra

Het is alweer even geleden maar hier weer een update van ons!

De dag voor Suze's verjaardag kochten we champagne met het idee om om 0.00 uur te proosten...maar blijkbaar was Suze zo moe geworden van de dag dat ze om 22.00 uur in slaap viel. Gelukkig maakte Ruud haar om 0.00 uur weer wakker en zong hij alle verjaardagsliedjes die hij kende, maar de champange kwam niets meer...
We haalde lekker ontbijt bij de supermarkt en Ruud had intussen oranje vlaggetjes in de bus gehangen, zodat het een echte verjaardagsbus was geworden. Met een overvolle maag gingen we door naar Lighthouse Beach, waar kamelen op het strand waren. Niet echt heel wild, want je kon er ook een ritje op maken. Als cadeautje kochten we ook nog een paar splinternieuwe ruitenwissers en daarna, zoals wel vaker de afgelopen paar dagen, ging Suze op het strand een boekje lezen, en Ruud met het bodyboard het water in.
's Avonds hebben we nog gezellig met een stel fransen zitten praten en ervaringen uitgewisseld over het 'wild' camperen langs de weg. En daarna ging in de VAN de champange er eindelijk aan!

Tussen Port Macquarie en Sydney liggen de Great Lakes. Hier zijn we van plaatsje naar plaatsje gereisd tot we in Sydney aankwamen.
Als eerste bezochten we Hawk's Nest, waar dolfijnen zouden zitten. Ook al hadden we al heel wat dieren gezien, deze stonden ook zeker op ons lijstje! Na eerst een paar kilometer langs het strand (Benetts Beach) gestruind te hebben en natuurlijk zonder resultaat, kwamen we uit bij Yacaaba Head. Een grote berg van waaruit we ze dan misschien konden zien...
Het was een flinke klim van 1,5 kilometer die ons naar het topje leidde. De eerste kilometer was goed begaanbaar totdat we een bordje tegen kwamen met 'very steep and undefined track' en dat was het zeker. Buiten adem, maar toch bovenaan, was het vrij dicht begroeid en konden we alsnog geen dolfijnen spotten. Wel was 't 'n schitterende wandeling met onderweg indrukwekkend uitzicht op o.a. Port Stephens.

Vervolgens gingen we op weg naar Nelson Bay. We hadden gehoord dat we hier konden sandboarden en dat leek ons super vet! Bij de tourist office bleek dat er een leuke combi was met 'n dolphine cruise, dus die boekte we. Dezelfde middag nog sandboarden en morgen op cruise.
Aangekomen aan de rand van de duinen werden we weggebracht met een 4WD bus die ons zonder problemen door het losse zand de hoge duinen in reed, en het enige wat we toen nog zagen was zand... hoge bergen geel/wit zand. Maar wel super mooi en indrukwekkend!
En toen ging het loos! We kregen 'n smal zwart plankje, moesten 'm met kaarsvet invetten aan de onderkant, door het losse zand de super stijle duin opklimmen, gaan zitten, armen naar achter...en met hoge snelheid naar beneden roetsen! Vooral de berg oplopen was erg zwaar.
Na tig keer van de duin te zijn gegleden, aardig wat zand gehapt te hebben (vooral als het mis ging) en letterlijk overal zand te hebben zitten, werden we door de zeer vriendelijke chauffeur afgezet bij de zee om ons even af te spoelen.

Aangezien we tot nu toe alleen koala's in hospitals hadden gezien, gingen we aan het einde van de middag na een koala rijk gebied (de koala's worden pas 's avonds actief). En jazeker, binnen 'n half uur naar boven te hebben gekeken was het raak! En alsof dat nog niet genoeg was, zagen we er verderop nog 1. Toen we dezelfde route weer terug liepen, zagen we ze allebei niet meer. Waar ze eerst nog redelijk laag in de boom zaten te slapen, waren ze nu een stuk verder de boom in geklommen, om blaadjes te eten (de filmpjes zijn heel lief, maar die kunnen jullie thuis pas zien!).

De volgende dag stond de dolfijn cruise op 't programma. De boot bleek wel heel erg groot te zijn er konden wel 300 mensen op! na wat communicatie met andere boten en zo ongeveer de hele baai rondgevaren te hebben hadden we een groep van ongeveer 15 dolfijnen gevonden. Omdat de dolfijnen zich in wat ondiep water bevonden konden we met de boot niet veel dichter bij konen dan zo'n 30 meter... Maar het was hoe dan ook vet om dolfijnen te zien! Daarna was het tijd voor werkelijk het 'allerspannendste' deel van de cruise: BOOMNETTING! Er werd een net achter de boot naar beneden gelaten, daar viel je in via een te korte (en niet glijdende) draaiglijbaan en daar splashte een beetje water over heen.

Na dit relaxen was het tijd voor wat actievere waterpret. Een paar 100 meter uit de haven wat een rotsstrand waar je mooi zou kunnen snorkelen. Er was veel zeewier en daaronder waren rotsen met mooie kleuren. Er zaten paarse en blauwe felle plantjes op en soms een soort fel blauwe pompoentjes. Er waren goud met zwarte vissen en we zagen 1 grote zandkleurige vis (van bijna een meter) die ineens voor onze neus weg schoot. Ook zouden er zelfs zeepaardjes zitten.... maar die hebben we helaas niet kunnen vinden.
Even verderop probeerden we het nog eens. Ook hier was het prachtig en zagen we wat meer verschillende vissen. In Suze's enthousiasme zwom ze naar alles wat ze mooi vond waardoor we ineens tussen allemaal rotsen vol schelpen lagen waar het zo ondiep was dat we geen kant meer op konden. We haalden onze handen en voeten open... foutje.

De volgende bestemming op de kaart bleek Newcastle te zijn. Toen we Newcastle naderden zagen we een enorm industriegebied met enorme gebouwen en machines. In Newcastle werd het er niet veel beter op, we vonden het allebei een lelijke industriestad. De enige atractie die we bezochten was het beklimmen van de Giant Penis (de Queens Warf Tower) die ons na 180 treden uitzicht gaf over het 'geweldige' Newcastle.Welgeteld hebben we welgeteld 30 minuten in deze schitterende stad doorgebracht.

In The Entrance zou een Art en Craft markt zijn. Hetwas inderdaad een marktje, maar rommelmarkt was een passendere benaming geweest. Alle opa's en oma's hadden alle oude troep van zolder getrokken en probeerden een extra zakcentje boven op hun pensioen te verdienen (ze probeerden zelfs halve flesjes olie en carwash van voor de oorlog te verkopen). Meer dan een leuke armband voor Suze kochten we hier dan ook niet.

In Bouddi National park vonden een prachtige (en niet zo touristische) baai: Maitland Bay. Na een hele lange wandeling met heel veel trappen kwamen we uit in een schitterende baai waar snorkelen weer fantastisch was: het zeewier was fel groen gekleurd (het leek wel kunstgras), we zagen goud met zwarte vissen en onder het zeevier zagen we allemaal rotsen die roze, paars, blauw en groenig gekleurd waren. Toen we weer uit het water waren zagen we aan de andere kant van de baai ook nog drie dolfijnen zwemmen.

Omdat we in 'abirigional-land' zijn gingen we op zoek naar ock carvings. Misschien dat er heel veel achter zit maar de tekeningen waren heel slecht te zien en te simpel. Maar bovenal was de uitleg te slecht voor woorden. Waren er twee vissen in een rots gekrast: "dit laat het economisch belang zien van de zee..."

Eindelijk zouden we dan aankomen in Sydney, maar niet voordat we naar de Ikea zijn geweest want het zou toch wel erg fijn zijn als we een matras hadden om op te slapen (de stoelen omgetoverd tot bed ligt niet slecht, maar die gordels zitten zo in de weg...) De ikea is in australie trouwens exact hetzelfde als in Nederland! Ze hebben zelfs zweedse gehaktballetjes! Meer dan een ontbijtje hebben we helaas niet kunnnen kopen.

Vlakbij het shopping centre bevond zich het olympisch cetrum van de spelen van 2000.

Hier moesten we natuurlijk ook even een kijkje nemen. Eerst reden we met onze VAN een rondje door het park. Beleken we zomaar op de racebaan van de V8 races te rijden die hier aankomend weekend zijn! We zagen hier de olympische fontein waar destijds het olympische vuur uit brandde. Nu waren om de fontein naamplaatjes in de grond gemaakt met de namen van alle sporters die een medaille had gewonnen tijdens de spelen van 2000. Inge de Bruyn stond wel 4 keer vernoemd, waarvan 3 keer in het goud! Helaas was de fontijn uit. Ruud ging wel even aan de onderhoudsman vragen wanneer hij weer aan zou gaan. “Ja eigenlijk gaat dat niet, want het waait te hard…. Maar ik wil hem voor jullie wel een minuutje handmatig aanzetten.” En toen werd de olympische fontein speciaal voor ons aangezet!

Na het hele park gezien te hebben gingen we naar het citycentre van Sydney. We vonden een gratis parkeerplaats naast een treinstation. Mooi, dat is onze gratis camping voor ons verblijf in Sydney! Omdat ‘t al vrij laat was hebben we die dag alleen nog de Sydney Harbour gezien met het Opera House en de Harbour Bridge. Behoorlijk impressive, maar door het slechte weer wel een beetje grijs allemaal.

Omdat het personeel bij de tourist office in Sydney waarschijnlijk niet zo heel goed geslapen had, kwam het er op neer dat we eigenlijk alles zelf maar uit moesten zoeken, en maakten we onze eigen citytoer. In een duitste kroeg met lange banken, hoempapa muziek, liters bier, waar de vrouwen in heidi jurken liepen en de kels in lederhozen zochten we alles uit m.b.v. lonely planet en stadsplattegrond (die Suze overigens na de eerste twee bezienswaardigheden weer kwijt werd). De hele dag bezochten we de hoogtepunten van Sydney.

De dag daarna kochten we een daytripper waarmee je de hele dag gebruik kunt maken van de trein, de ferry en de bus. We begonnen de dag met een markt, paddy’s markt. Als je dacht dat je weleens een grote markt had gezien dan moet je daar een keer heen! Uiteraard hebben we alles uit de daytripper gehaald! We hebben verschillende keren in een ferry gezeten, met heel mooi uitzicht op de Sydney Harbour en ook de trein heeft heel wat ritjes voor ons gemaakt. Natuurlijk hebben we ook over de Harbour Bridge gelopen, maar die was van zo dichtbij niet zo bijzonder. Heel veel staal.
We bezochten ook nog een museum, de Art Gallery of New South Wales, waar we vooral even naar Aborigional Art hebben gekeken. En bij zonsondergang gingen we de Sky Tower op, met 360 graden uitzicht over de stad.

Tijd om Sydney weer te verlaten en op weg te gaan naar de Blue Mountains. Dit is de relaxplek voor mensen uit Sydney, en het was dan ook vrij toeristisch. Desalniettemin was het uitzicht adembenemend. De bergen lijken ook echt blauw, doordat er een olie in de bladeren van de boom zit, die een blauwe gloed veroorzaakt. We zagen hier onderandere de Three Sisters, een indrukwekkende rotsformatie. Onderweg zijn we bij zo ongeveer elke lookout gestopt (en hebben we ontzettend veel foto’s gemaakt). Bij zonsondergang leken de bergen nog blauwer. Als afsluiter bezochten we de Botanic Garden, maar na ‘n half uur kwamen we tot de conclusie dat een botanische tuin eigenlijk een plantenmuseum is en we houden niet van musea, dus liepen we nog een klein rondje en gingen we maar weer… Er zat trouwens nog wel een stoere blauwe vogel die allemaal blauwe dingen had verzameld (plastic enzo) om indruk te maken op de vrouwtjes.

We besloten op weg te gaan naar de hoofdstad, Canberra. Maar dat schoot niet zo hard op omdat Suze haar slipper uit de auto had laten vallen en we daarvoor 20 kilometer terug moesten rijden. En vervolgens Ruud te eigenwijs was om dure benzine te tanken waardoor we uiteindelijk de tank moesten vullen met een jerrycan van het dak.

Kort gezegd: Canberra is een grote, afschuwelijke stad zonder sfeer. We hebben er leuke marktjes bezocht en ze hebben er vette attracties neergeploft. Zo hebben ze een Parliaments House van 1,1 biljoen. Daar zijn we ingeweest en hebben we van het uitzicht genoten van het volledig met gras begroeide dak. En er is een enorm War Memorial waar we een hal hebben bezocht waar films op groot scherm uitgezonden werden met licht en geluidseffecten in de hal waar oorlogsmachines opgesteld stonden. En als laatste is er de Captain Cook Memorial Jet. Een zes ton watercolom in de rivier die 147 meter omhoog spuit. Echt super vet! Na deze drie dingen hadden we genoeg van Canberra gezien en omdat we met oud en nieuw in Sydney willen zijn gingen we nu eerst op weg naar Adelaide om daarna rustig aan via de kust terug naar Sydney te rijden.

De foto's kun je vinden op: http://picasaweb.google.com.au/jansensuze/SydneyOmgevingEnCanberra#